Keyword: bescherming

Het hoge woord is eruit: op smaak rust geen auteursrecht. Dit volgt direct uit het Levola/Smilde-arrest, waarin het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU) vaststelt dat de Auteursrechtrichtlijn (Richtlijn 2001/29) ‘eraan in de weg staat dat de smaak van een voedingsmiddel op grond van deze richtlijn auteursrechtelijk wordt beschermd en dat een nationale wettelijke regeling in die zin wordt uitgelegd dat zij auteursrechtelijke bescherming verleent aan een dergelijke smaak’. De reden om smaak van auteursrechtelijk bescherming uit te sluiten is dat smaak onvoldoende nauwkeurig en objectief bepaalbaar is om object van bescherming te zijn. Als verklaring wijst het HvJ EU op de subjectiviteit en variabiliteit van de smaakperceptie en het ontbreken van technische middelen voor smaakbepaling. Zoals in deze bijdrage wordt uiteengezet, is deze argumentatie niet overtuigend en zelfs ondeugdelijk. Het bepaalbaarheidsvereiste is evenwel plausibel en navolgenswaardig, omdat het beoogt om meer rechtszekerheid te creëren over het object van auteursrechtelijke bescherming.